رابطه خوداثربخشی و مقبولیت اجتماعی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دختر

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه خوداثر بخشی و مقبولیت اجتماعی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی شهر آبادان بود. نمونه شامل 100 دانشجوی دختربود که بصورت تصادفی  مرحله ای انتخاب شدند. در پژوهش حاضر برای گردآوری داده ها از سه مقیاس پرسشنامه خوداثربخشی (GSE)، مقبولیت اجتماعی کراون و مارلو و اضطراب اجتماعی (SAD و FNE) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری نشان داد که بین خوداثر بخشی و مقبولیت اجتماعی با اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین از بین متغیرهای پیش بین خوداثر بخشی پیش بینی کننده مناسب تری برای اضطراب اجتماعی (متغیر ملاک) می باشد.